Image Alt

Verhalen

Bully als enige woonplaats?

Als we onze [reisdagen] hebben zitten we een metertje van elkaar en beuzelen dat het een lust is. We moeten weliswaar wat harder roepen, Bully is op zijn ouwe dag iets meer lawaaierig dan een nieuwe MAN truck, maar we hebben veel tijd om de soms saaie kilometers te overbruggen. Zo ook over de financiële verschillen rondom het wonen in een huis of in de truck. Vooraf de vrijheid van het reizen spreekt ons aan, om dan verlost te zijn van hypotheek, allerlei woonbelastingen en het onderhoud en de verzekering van zo’n vaste woonplek.

We hebben ons huis verhuurd (het innen van het geld gaat helaas niet zonder problemen) en die kosten hebben we tijdens onze reis niet. Wat doorgaat zijn de belastingen en verzekeringen rondom het huis. Dat is een behoorlijk bedrag per maand.

Het reizen met onze truck is eigenlijk best goedkoop. Ja, de diesel is kostbaar, Bully zuipt 1:5, maar een vrije campplaats in de natuur in Afrika kost of niets (dat doen we opvallend weinig vanwege de veiligheid), terwijl een eenvoudige campsite iets van $ 20 maximaal kost. Een maand overnachten kost dan 30 x 20$ is $ 600, ongeveer € 500.
Het eten en drinken op reis is zeker niet duurder dan in Nederland. We geven eigenlijk niets uit aan luxe, kopen geen dure whisky, sigaren zijn jammer genoeg niet te koop. Het meest kostbare zijn de bezoeken aan de parken, maar dat hakt er dan ook gelijk enorm in. Gister nog Chobe park over moeten slaan omdat het $ 250 per dag kost, terwijl je een week nodig hebt er een klein deel van te zien.

We zijn inmiddels heel goed gewend aan het reizen met de truck, we vinden het beiden heerlijk, brengt nauwelijks inspanningen met zich mee (als je er aan gewend bent) en het heeft dat heerlijke zigeunergevoel. Maar ons oordeel is gebaseerd op een 40 dagen rit naar Oost- en Noord Europa, een 20 dagen rit naar Marokko en dan nu de Afrika reis van 12 maanden. Met als kenmerkende overeenkomst: heel goed weer, tot nu toe pas 2 dagen regen. En er is natuurlijk voor ons heel veel te ontdekken. Alles is nieuw, alle indrukken zijn geweldig, hoe is dat in Nederland?

Veronderstel dat we een jaar in NL besluiten te blijven, ons huis weer onder te verhuren om dan van stad tot stad te trekken. Heb ik een leuke klus, dan verhuizen we naar Groningen, of naar Arnhem met de truck, doen de klus en zijn weer weg. Geweldig zou Trui dat vinden, heerlijk zou ik dat vinden. Maar nu zonder klussen voor mij en in een klimaat van regen en sneeuw? We zitten nu 100% buiten, behalve als we slapen, in Nederland zouden we dan onze tijd binnen moeten doorbrengen. Dan zitten we nóg dichter op elkaar dan nu het geval is, hoe vinden we dat?

We denken er over, als de financiële situatie het toelaat, of als ik 65 jaar wordt, een trip te maken van Alaska naar Vuurland. Dan moeten we ons huis hebben verkocht en zouden we helemaal los zijn van alle plichtplegingen, alle financiële verplichtingen. Dan pas zouden we de tijd en mindset hebben (meer dan nu, want ik moet nog geld verdienen om die verdomde hypotheek te betalen) om een langere periode van enkele jaren ons daarop te storten. Het idee maakt ons nu al enthousiast.

Voorlopig hebben we nog vier prachtige maanden Afrika tegoed. We zijn nu in Namibië en we hebben de diepe overtuiging dat we beiden naar een dieper gevoelsniveau zijn gegaan gedurende de eerste 8 maanden. Dieper inzicht hebben opgedaan over over wereldse zaken, maar ook over vriendschap en relaties. Over de samenhang van natuur en voeding. We zijn er van overtuigd dat nationaliteit en geloof naar een tweede plan moet worden geschoven en dat spiritualiteit en ethiek op de eerste plaats kan worden gezet. In ons persoonlijk leven, in bedrijfsomgevingen en in landspolitiek. Wat een rendement heeft zo’n reis dan wel niet!