Water

Als water zijn onze gedachten vaak. Soms bewegen we noordelijk, met de wens de oostgrens van Algerije zo lang mogelijk langs de oostkant te volgen. Een van de weinige gebieden die we nog niet kennen van dit mooie Marokko. Een gebied ook waar niets van beschreven staat in de Lonely Planet, zelfs niet door Dominicus.
Omdat water alle kanten in kan stromen, brengt het aanzicht van de kaart ons ineens op andere gedachten. De oostkant is droog, temperaturen nu in Zaragoza fors boven de 30 graden, aan de westkant ligt de oceaan, springen de visjes zo op ons bord, is het wellicht minder warm.

We besluiten in 5 seconden westelijk te gaan. Ook hier weinig informatie, we volgen de zuidgrens met Mauritanië nu op 5-10 km afstand, militaire voertuigen zijn duidelijker aanwezig.
We lunchen met de banden in het water. Een grote stroom die de vallei groen kleurt. Even met de crocks door het water en de insectenbeten op benen en voeten laten afkoelen. Vanochtend onze gastvrije Berberfamilie om 07.00 ‘ontvlucht’. Met zacht draaiende motor de vele geschenken die voor ons in petto lagen achter ons gelaten. Gewoon omdat we het gezeur niet willen.

Moe, van het rijden door de warme woestijn, de stenenwoestijn over gravel en asfalt, een weg die vele malen beter is dan de (elektronische) kaart vermeld. Marokko is fors in ontwikkeling, ook op het bestratingsplan.
Toch maar om 13.00 naar een camping op zoek. In die woest waaiende woestijnwind de middag, avond en nacht doorbrengen lijkt niet uitnodigend. Voor € 6,00 staan we op een betonnen plaat, pal in het kleine centrum. Ik verslaap mijn zieltje, in de truck en buiten sloom hangend in de Lafuma. Alsof ik tien kilometer hard heb gelopen?

Eén gangetje door en we komen, Allahbetere, bij een zwembad. Geen pierenbadje, maar een heus zwembad van 50 meter. Koel, ijskoud water voor mij alleen, voor € 0,50. Ook nog wifi, allemaal op 50 meter van onze truck. Water, ik heb het zo gemist, wil het zo graag om me heen hebben. Vandaag was een waterdag.
Tata bruist, honderden winkeltjes langs de straten, sommigen zelfs met een gloeilamp zodat je de waren kunt zien. overal vriendelijkheid.