In de verte en nabij

In de verte: lichten van een verre stad.
Om mij heen: diepe donkerte, moeras en water.
Boven mij: sterren van de doden.
Achter mij: een slapende vrouw.
Onder mij: een wegzakkend achterwiel, drassige grond.

In mijn hand: een laatste sigaar.
In mijn hoofd: de onrust van het moeten schrijven.
In mijn kont: de stijfheid van een lange avond op één bil
In mijn hart: de twijfel van het reizen.

Vogels en licht.
Eerst Frankrijk.
Dan Spanje.
Eerst Kerstmis, dan
Nieuwjaar.

Niet eerder deze reis
Waar palmbomen en stranden
Onze blikken oppervlakkig verpoosden
Niet eerder deze peilloze zwarte diepten
Van natuur, puur, van vogels licht en lucht.