Dresden door Trui
15.08.12 Dresden
Wat ik me er van herinner is de Opera van Zwinger, spikspinter gerestaureerd, staande in de enorme hal vol verbazing en in afwachting van de voorstelling. 1988. We zijn met een grote groep en Dirk Baalman vertelt over hoekoplossingen. Verder is er niets behalve een ruïne van de Frauenkirche als monument en herinnering. Nee dan moet je nu komen, ik snap er niks van, waarom heb ik dat toen niet gezien, waar was ik met mijn gedachten, een prachtige stad met een fantastische skyline met afwisselend koepels en torens, de rijk versierde facades bekroond met enorme beelden, lieflijk langs de Elbe gerekt. Omdat er toen echt niets was, er zijn foto’s van die me overtuigen.
De laatste 20 jaar is de Altstad in zijn oude glorie herrezen. Het is niet te snappen voor mijn kleine hoofdje. Heel interessant is het informatie paviljoen waar je een film en foto’s kunt zien, de grote markt na het bombardement en wat er in die tussentijd is gebeurt. Een Sissypus arbeid met alle respect. En toch ziet het er niet hard en nieuw uit, sommige gebouwen zijn zwart geblakerd dat moet een verzameling roet zijn van jaren, dat moeten oude gebouwen zijn die het hebben overleefd. Toch niet, want ook daarover wil ik meer weten, er zijn weliswaar zoveel mogelijk oude stenen hergebruikt maar de oorzaak zit hem daarin dat de stad destijds door steenkool van energie en warmte werd voorzien. Voor een slordige 20 miljoen is een schonere energiebron bekostigd.
Verder heeft de regering onder Helmut Kohl een belasting maatregel ingevoerd waardoor alle restauraties voor 100 procent aftrekbaar zijn. Indrukwekkend. We waren in een voormalig paleis dat nu een restaurant is met een beroemde kok, in ons ongeloof heeft hij ons laten zien wat er van het gebouw nog overeind stond, een paar stukken muur van nog geen meter hoog. Het gebouw is eigendom en er is voor 8 miljoen in geïnvesteerd, voorlopig hoeft hij zich niet druk te maken over i.b. en je zou zweren dat het een origineel betreft. Anders dan Talinn in Estland heb ik hier niet het gevoel in een decor te lopen, een diep respect overvalt me. Een dankbare cultuurverrijking en een trots enthousiasme heeft deze stad weer levend en tot een van de mooiste steden die ik ken gemaakt.
