Trui over Geert
Over Geert
Elke keer opnieuw slaagt die schat er in een formidabel plekje voor de nacht te vinden. Na 20 nachten heeft hij me nog niet eenmaal teleurgesteld. Lichamelijk laat hij me in de avonden ook voldoende met rust, dus waar heb ik, onopgemaakte bleke vrouw met teveel rondingen aan mijn eens zo mooie lijf, over te klagen?
Sigaren. Die malloot smookt als een schoorsteen. Ik taxeer hem goed voor zeker 15 sigaartjes per dag. Zijn gesputter ‘het zijn geen corona’s zoals Churchill die rookte schat’ is natuurlijk een goedkope drogreden waar ik niks mee kan. Als ik voorzichtig opper dat een maximum van 5 sigaren per dag redelijk zou zijn, begint het luid de donderen in Köln en weet ie zich van de poes geen kwaad.
Rijden. Hij rijdt precies zoals ik dat wil: beheerst, in een rustig tempo en vooral veilig. Soms vergeet ie een arme automobilist voorrang te geven met als mottig commentaar ‘ik ben lekker toch groter…’. Het feit dat bergop er soms 20 auto’s achter Bully kreunend volgen lijkt hem niet te deren en ik zie ze gelukkig niet in mijn spiegel. So: no problemo. Nee, Geertmans rijdt prima, laat dat gespuis van Twiga maar lachen
Eten. Dit is een gevoelig puntje. Zeg maar PUNT. Bij vertrek hing er 107 kilogrammen aan de haak. Zowaar een kleine olifant. Alles schuift ie naar binnen. Soms mét smoes, vrijwel altijd zonder na te denken en gevolg gevend aan impulsen. Het feit dat hij spontaan, tweemaal per week uit zijn maatje 58 korte broek scheurt heeft, volgens Bob de Bouwer, te maken met zijn zware inspanningen, niet met zijn dikke reet. Ikzelf eet vruchten, maar Bob de Bouwer gelooft in het koolhydraten dieet, gebakken piepers met mayo is ongeveer zijn hemelse eten. Impulsief een aardappelsalade scoren is hem niet vreemd, tenminste dat zie ik aan een verpakking die onopvallend is weg gemoffeld. Zielig toch, alles waar impulsen worden gegeven over ongezond eten, komen ze bij Geertje aan. Hier helpt niets aan!
Of toch? Hij loopt om de andere dag een rondje. Afwisselend hard en zacht, op zijn (zaalsport schoentjes, maar dat terzijde). Op zich natuurlijk een koddig gezicht zo’n dikke olifant te zien puffen en zweten, maar ook dat is natuurlijk weer een uitnodiging voor een fors ontbijt: ‘sporters moeten eten…’. Zijn appje vermeldt: 3 kilometer en 700 calorieën, zie daar zijn rechtvaardiging.
Drinken. Het valt mee, er zijn 5 flessen Apfelkorn meegenomen en er zijn er na 3 weken nog drie over, thuis gaat het sneller. Na een vermoeiende warme dag rijden een ijskoud blikje bier, is al wat hij drinkt. En ja, hij heeft een exclusieve Chablis koud staan, maar dat is ook al drie dagen. Valt mee dus. Een Menetou de Salon moet kunnen, zeker als ikzelf daar driekwart van scoor zonder dat hij dat in de gaten heeft, zeg maar uit een goed gemeende voorzorg.
Nog één detail. Ons riante matras is precies zo hoog dat je elke avond ‘beentje moet lichten’. Geert-lief heeft een probleem met zijn poepertje. We gebruiken op de pot geen papier en hij sproeit elke ochtend zijn kontje met de douchekop zo goed als schoon. Niet helemaal, zoals blijkt uit het flinterdunne reetstreepje dat na enkele dagen het aanzicht van het bed een vertrouwd, huiselijk tintje geeft.
Afijn, Geert een verhaal over mijn fietsgedrag, ik heb hier even mijn commentaar toegevoegd. Ter vermaak. Voor jullie lieve lezers, die niet alles moeten geloven wat die schat schrijft.
Trui.
