De Priksoos

Jonge God

Deze jonge God heeft na zijn beste jaar uit zijn leven, ook behoefte aan een check-up. Gewicht is gelukkig zelf in de gaten te houden, maar bloeddruk, suiker en specifiek Afrikaanse viruscadeautjes dienen professioneel te worden gecheckt evenals het functioneren van de hersenen middels een ECG. Leven onze eenvoudige en toegankelijke medische wetenschap. Een afspraakje bij de huisarts is zo gemaakt (oh wat irritant een afspraak om tien minuten voor tien tot tien uur…. Zo weinig tijd om over je Leven te praten, maar goed hij is er wel en nog wel op loopafstaand.) Een hersenfilmpje kost tien seconden, de uitslag wordt nog even geheim gehouden.
Dan moet er bloed worden geprikt. In Billingen aan de Wijn is dat op een plek, het oude mannen huis. Ik fiets er op een frisse ochtend in een lekker tempo naar toe om te constateren dat ik het huisartsenbriefje niet bij me heb. Omdraaien, briefje zoeken en weer in een nóg sneller tempo richting oude mannen huis, dit keer wél gewapend met het vermaledijde briefje. De snelheid zit er lekker in als ik nadenk over de inhoud van dat huisartsenbriefje; nuchter prikken. Of te wel, zonder ontbijt en zonder thee. Dejuu, mijn ontbijt was al gescoord evenals een paar koppen thee. Ik draai mijn fietsje om en rij een beetje meesmuilend terug naar huis, volgende week beter dus.

Vandaag de grote dag, geen ontbijt, geen thee en voor de zekerheid ook maar geen sigaar die mij normaal de ochtend helpt opstarten. Mijn waarnemingsvermogen is nog op Afrika ingesteld, maar mijn telefoon vertelt duidelijk dat het vijf graden is, dik vest aan en naar het ouwe mannen huis. Een doorzichtig scherm in de hoek van de centrale ruimte geeft een blijkbaar overbodige privacy. Immers de groep wachtenden overleggen alsof het een kaartclubje is. Ze kennen elkaar goed, komen elke week op dezelfde tijd en plaats hun bloed laten controleren. Leeftijd is onduidelijk, alsof dorpsmensen er allemaal uitzien als 50-60 jarigen en ik de enige jonge God lijk te zijn  Komisch misvormd zelfbeeld toch? De koppen delfsblauw in de vitrines, talloze tafeltjes en stoeltjes staan nog leeg op hun bewoners te wachten. Naar hun dagelijks kopje koffie met een koekje? Naar de eindeloze gesprekken over niets of over de dorpsroddels, over niets dus. Ik weet zeker liever een eind aan mijn leven te maken dan in deze leegheid de laatste 10-20-30 jaar te moeten zijn opgesloten. God wat een raar continent is dat hier. Je bent 60 jaar lang dynamisch in een grote vrije wereld om, op het moment van wijsheid en inzicht, te worden opgesloten met kwijlende zieligerds waar je jezelf niet mee wilt of kunt conformeren. Een zachte dood, dronken en/of stoned je eigen vrouw penetrerend lijkt me dan de voorkeur te hebben. (behalve voor je vrouw dan….)

In de meeste andere continenten worden oudere mensen uitgestoten om eervol te sterven aan honger en dorst. Worden ze soms ingenomen bij hun kinderen die ze wel of niet liefdevol opnemen. Hier is het de liefdeloosheid, het anonieme dat me zo tegenstaat.
Er wordt snel bloed geprikt in een grijs buisje opgevangen om te testen op onder andere bilharzia. Een lastig wormpje dat zich naar binnen vreet in Afrikaans zwemwater om zich 6 maanden later te openbaren door als een iets grotere worm naar buiten te komen. In je arm, borst of uit je voorhoofd. Niks om je zorgen over te maken, als het er niet te veel zijn tenminste. Mijn zorgen gaan meer richting oude mannen huis en de conflicten die ik daar zou aanrichten. Ik zou er dood gaan, maar is dat ook niet de bedoeling van die oude mannen huizen. Zo snel mogelijk dood gaan om plaats te maken voor de volgende? Een soort opwerkingsfabriekje?