We rijden achteruit

Volgens ons in Afrika naar beneden, naar het zuiden, maar we staan nu, en waarschijnlijk tot en met maandag, in Zeeland. Op camping Den Inkel in Kruiningen. Waarom? Om het beknopt uit te leggen: ondanks 400 uur sleutelen, ondanks alle professionele adviezen, ondanks de zorg van top expeditiebouwer Twiga, onze batterijen houden hun spanning niet vast.

Bestaande accu’s naar Bodegraven, de Stroomwinkel gebracht, worden opgeladen (12 uur) worden getest (10 uur) en vanmiddag horen we of er een of meerdere vervangen moeten worden. Een accu kost gelukkig maar € 500,00. Slik. Dan paar dagen rijden en in de buurt van Twiga blijven om eventuele bijkomende zaken te kunnen tackelen.

Natuurlijk is het lastig om nu niet in de goed richting te rijden, maar het geeft ons even de tijd om alle emoties een plekje te geven. Het afscheidsfeest was toch emotioneel. Afscheid van die lieve Sam (de laatste week elke dag present) was dubbel emotioneel. Afscheid van onze riante woonplek deed ook pijn. We zijn hier om even te landen. Onze meditaties de tijd te gunnen. Om energie te sturen om de energie van onze truck weer 100% te laten zijn.

Wordt vervolgd, als het goed is rijden we dan.