Niet gebroken
150818 niet gebroken. Al bij binnenkomst mompel ik twijfel en wellicht met een onheimich voorgevoel, over die spekgladde vloer in het zwembad- saunacomplex. Het lijkt dan later de Goden verzoeken, als ik in het saunadeel nóg een keer mijn voorzichtigheid daarover
Vast in het moeras
150815 Worpswede, kunstenaarsdorp. Worpswede, kunstenaarsdorp, dat staat er op de saaie doorgaande weg, richting Bremerhaven. We hebben midden Duitsland en de hitte verlaten en zijn nu richting Noordzee kust aan het kachelen, snakkend naar regen, mist en lage temperaturen. Te lang saaie
De zomer voorbij
Volle, zware eikenbomen trekken hun groen terug, wat blijft is donkerbruin knisperend blad. Dor als benige ouwe mannenhanden. Maïsvelden doen hun best de kolf zo groot mogelijk te laten lijken, maar minuscule kolfjes doen je anders denken. De stengels zijn lager,
Potsdam
We rijden wat af in die hitte. Gister in Dresden was het al weer 35Plus, dus waren we al om 06.30 in het centrum; doodstil en lekker fris. In een dag kun je weliswaar niet alles zien, maar bij deze
Dresden door Trui
15.08.12 Dresden Wat ik me er van herinner is de Opera van Zwinger, spikspinter gerestaureerd, staande in de enorme hal vol verbazing en in afwachting van de voorstelling. 1988. We zijn met een grote groep en Dirk Baalman vertelt over hoekoplossingen.
Voorbij Salzburg door Trui
Nog luttele kilometers rijden en dan rijden we vanuit Duitsland, naar Tsjechië, ik weet het voormalig Oostblok, hou ik niet van, maar het duurt maar even want het doel is Dresden. Moet altijd denken aan het “Stenen Bruidsbed” met de