Paardendekenpluisje in ons eigen bed
Nee, zo’n ervaring gaat je niet in de kouwe kleren zitten. Hoe goed we samen ook uit deze strijd zijn gekomen, we zijn hier als Strijders (sorry Jan Strijder) in gegaan en als strijders uitgekomen. Toch grijpen je hersenen regelmatig
Gevangenis verhaal
Mijn cel. Het is niet meer ‘de’ cel, het is ‘mijn’ cel. Simpel. Ik bewoon deze plek nu al vanaf vrijdag, het is nu bijna maandag en ik heb deze vuile, betonnen bunker eigenhandig schoon gemaakt. Schone emmer met zeepsop, grote
Walvissen en dolfijnen
Het is maanden geleden dat we hebben gezwommen. Trui verlangt er intens naar haar lichaam lang uit te rekken in een warmwater bad. Niet alleen lijkt ze 10 kg zwaarder te zijn geworden, ze moppert dat het lang in de
Hiking met vogels
Bij ons noemen we dat gewoon een flinke wandeling, maar hiking klinkt wat meer stoer. Aangekondigd een lekkere 3-4 uur voor deze wandeling, alweer naar een waterval. Wat is dat toch met ons mensen dat we steeds ergens naar toe
Oyster Bay
De wind waait een dunne laag zand richting oceaan. Geen voetstap, geen autospoor, niets ontmaagd deze natuurlijke schoonheid. Het snelle strand ontvangt de watermassa zodat het strand van 10 minuten geleden al niet meer bestaat. We lopen door kleine ravijnen van
Brief aan Maria
Lieve Maria, jij bent geboren in Zuid Afrika, woont weliswaar ‘bij ons’, maar je hart en ziel zijn nog steeds verbonden met, wat wij geloven, het mooiste land van het Afrikaanse continent. Je hebt de mores meegemaakt, de apartheid beleefd
Gevangen als trophee
Het is ons talloze malen eerder overkomen. Steeds zijn we d’r in getuind. Om het duidelijk te stellen: het ligt aan onszelf (laat ik het maar over mijzelf hebben, alhoewel dat niet de volledige waarheid is), het ligt aan mijzelf
Laatste visa gekneut
Het antwoord op al onze vragen is eenvoudig, maar moesten we wél zelf bedenken. We schrijven het wat nadrukkelijker zodat andere reizigers zich niet onze ellende op hun dak halen. Een visum voor ZA is maximaal 90 dagen geldig en moet
Orania, daar gaan we wonen
Waarschijnlijk. Maar het is alleen al fijn samen op te gaan in een discussie wat voor huis we gaan bouwen, wordt dat een strobalen huis, een modderhuis of een stoere blokhut. Trui runt een café begrijp ik, a la Hendrik
Reizen is ook…..
Je voet zo lang stilhouden dat die ene, tere vlinder bovenop je teen zit. Bereid te zijn zijn graf te graven als hij morgen liefdeloos ten einde is gekomen. Is de zoveelste kwikstaart welkom heten. De enige vogelsoort die ons vanaf
Het grote gat
Al een week zijn we zwervend, vreten kilometers en rijden van het kastje naar de muur. Het begon in George aan de Atlantische Oceaan, daar zouden we onze visa kunnen verlengen tenminste dat werd ons verteld in Oudshoorn, een provincieplaats in
Techniek en visa
Bully rammelde. Voor het eerst. Alsof er een paar losse tanden in je mond zitten. Toerental was te hoog en kon ook moeilijk bijgeregeld worden. Hmnn gelukkig rijden we in een stad met een truckdealer van Mercedes Benz. De diagnose
300 dagen
Een diep gevoel van ‘niet thuis zijn’ overvalt me. Ik voel het aan mijn schouders, een beetje zeurende pijn. Ik voel het aan mijn spieren, pijnlijk en stijf alsof ik urenlang op een rotspunt in de harde wind stil heb